Wycieczka szkolna może być niezwykle efektywną oraz efektowną metodą wykorzystywaną przez nauczycieli w codziennej pracy. Cele wiążą się z poznaniem przez uczniów walorów środowiska, integracją międzyprzedmiotową, osadzaniem nabytej w szkole wiedzy oraz umiejętności w życiu codziennym, rozbudzaniem zainteresowań uczniów, pogłębianiem, porządkowaniem i utrwalaniem tego, z czym uczniowie spotkali się w szkole. Istnieje wiele sposobów definiowania i kategoryzacji wycieczki szkolnej. Kazimierz Sośnicki wyodrębnia wycieczki rekreacyjne oraz lekcje poza terenem szkoły. Te ostatnie dzieli na: – wycieczki typu humanistycznego do muzeów, bibliotek, na wystawy, koncerty, przedstawienia teatralne, zwiedzanie zabytków oraz pomników kultury narodowej; – wycieczki przyrodnicze do gospodarstw rolnych, zakładów pracy, laboratoriów, ogrodów zoologicznych i botanicznych, parków krajobrazowych i narodowych.
Odrębnym zagadnieniem są wycieczki organizowane przez nauczycieli pierwszych etapów kształcenia: edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Ze względu na cele kształcenia określone wPodstawie Programowej Kształcenia Ogólnego dzieci powinny poznać najbliższe otoczenie przedszkola czy szkoły oraz przyswoić sobie informacje istotne do prawidłowego funkcjonowania w swoim środowisku. Stąd częste wycieczki do pobliskich urzędów, instytucji, zakładów pracy, służb typu policja, pogotowie czy straż pożarna.